ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 ถึงกลางศตวรรษที่ 20 นักวิ่งอันดับหนึ่งของกรีฑาต้องวิ่งเป็นระยะทาง 4 นาที หลายคนฝึกฝนและพยายาม
นักวิทยาศาสตร์เริ่มบอกว่า ร่างกายมนุษย์ไม่สามารถแสดงพลังงานในระดับนั้นได้ มันเป็นไปไม่ได้ อันตรายมากหากคิดจะทำ
นักกีฬาพยายามและเข้าใกล้เขตเวลาก่อน 4 นาทีมากขึ้น แต่ก็เกินไปทุกครั้ง พวกเขาจึงเริ่มคิดว่า นักวิทยาศาสตร์พูดถูก
บางคนที่เชื่อว่ามันอาจเป็นไปได้ โดยบอกว่ามันอาจเกิดขึ้นได้เฉพาะในวันที่แดดจ้าถึง 68 องศา ไม่มีลม บนเส้นทางดินเหนียวแห้ง และมีฝูงชนจำนวนมากโห่ร้องส่งเสียงเชียร์
เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2497 ที่เมืองอ็อกซ์ฟอร์ด ประเทศอังกฤษ โรเจอร์ แบนนิสเตอร์ทำลายกำแพง 4 นาทีด้วยเวลา 3:59 นาที เขาทำมันในวันที่อากาศหนาวเย็น บนทางเปียกชื้น ต่อหน้าฝูงชนกลุ่มเล็กๆ
หลังจากทศวรรษของการดิ้นรนเพื่อเป้าหมายที่เข้าใจยาก ได้ถูกทำสำเร็จไปแล้ว เพียง 46 วันต่อมา นักกีฬาอีกคนไม่เพียงทำลายไมล์ 4 นาทีเท่านั้น แต่ยังทำลายเวลาของแบนนิสเตอร์สด้วย
หนึ่งปีต่อมา นักวิ่ง 3 คนในการแข่งขันแต่ละครั้ง แต่ละคนทำลายสิ่งกีดขวาง วันนี้มีคนทำหลายพันคน รวมทั้งนักเรียนมัธยมปลายด้วย
นี่คือการแสดงพลังแห่งความเชื่อ มันยากมากที่จะทำจนคนคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ พวกเขายังสร้างทฤษฎีเกี่ยวกับร่างกายมนุษย์ ที่ร่างกายไม่สามารถอธิบายได้ ทั้งหมดที่ต้องใช้ คือใครสักคนที่จะทำมัน แม้จะมีโอกาสเพียงน้อยนิด แต่มันก็เป็นไปได้ในใจของผู้คน เมื่อมันเป็นไปได้ในใจแล้ว สิ่งนั้นมันจะเกิดขึ้น โดยใครสักคน
ถ้าคุณเชื่อว่ามันเป็นไปไม่ได้ มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับคุณ หลายพันคนได้ทำไปแล้ว รวมทั้งนักเรียนมัธยมปลายด้วย นี่คือการแสดงพลังแห่งความเชื่อ มันยากมาก ที่จะลงมือทำ จนสิ่งที่คนอื่นคิดว่าเป็นไปได้ให้ปรากฏขึ้น แต่เบื้องหลังความยากที่ประกอบด้วย ความเชื่อ+ความพยายาม มันจะเกิดขึ้นจริง ๆ
